راهکارهای استفاده شده جهت کمپرسورها به صورت زیر است: 
۱- جهت کمپرسور هوا یک مسیر جداگانه تعبیه شده است که در صورت نزدیک شدن عملکرد کمپرسور به محدوده سرج، این مسیر جداگانه جریان هوا را به سمت اتمسفر تخلیه می‌کند. 
۲- جهت کمپرسور گازی، مسیر برگشتی داریم که در صورت نزدیک شدن عملکرد این کمپرسور به محدوده سرج، شیر تعبیه شده روی مسیر برگشتی باز می شود و جریان گاز را از خروجی کمپرسور به ورودی آن (واقع در بین مبدل های E 3108 و  E 3109) باز می‌کند. 
در انتهای توربین بخار یک خلاء نسبی ایجاد می‌کنیم. این کار به دو دلیل مهم صورت می‌گیرد: 
الف- خلاء کردن سیستم، راندمان توربین را از نظر استفاده بهینه از انرژی بخار بیشتر می‌کند؛ چرا که انرژی بیشتری از بخار کسب می‌شود. 
ب- در انتهای توربین احتمال حضور قطرات آب کندانس وجود دارد که با انجام عمل خلاء این احتمال را از بین می‌‌‌بریم. 

سیستم روغنکاری و کنترل مربوط به Turbo Set
این مجموعه یک سیستم روغن‌کاری دارد. ضمن اینکه یک سیکل چرخشی روغن نیز تعبیه شده است که کار آن اعمال انرژی و نیرو جهت کنترل شیرهای حساس نصب شده روی مسیرهاست. این روغن کنترل با روغن روانکاری از یک منبع تأمین می‌شوند اما فشار آن ها یکسان نیست. 
پمپ‌‌های P 3111 که از نوع Screw هستند، فشار لازم جریان روغن روانکاری و روغن کنترل را تأمین می‌کنند. فشار روغن‌ روانکاری، ۷/۲ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و فشار روغن کنترل، ۵/۱۲ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می‌باشد. 
این پمپها روغن را از تانک TK 3103 می گیرند و با فشار ۱۵ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع به سمت کولر روغن  E 3122ارسال می‌کنند که پس از خنک شدن، روغن به دو شاخه تقسیم می‌شود که یکی روغن روانکاری است و شیر کنترل مربوطه فشارش را تنظیم می‌نماید و دیگری روغن کنترل است که شیر کنترل مربوطة آن نیز، فشارش را تا حدود ۵/۱۲ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع تنظیم می‌کند. این روغن ها پس از انجام عملیات کنترل و روانکاری مجدداً به درون تانک TK 3103 باز می‌گردند. البته یک پمپ اضطراری P 3112 نیز موجود است که تنها جهت روانکاری استفاده می‌شود. 

http://martinqixn92582.blogproducer.com/555355/پمپ-وکیوم-آبی-ایرانی


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین جستجو ها